خالبرداری چگونه انجام می شود؟ انواع روش های خالبرداری

خال یکی از متداول ترین ضایعه های پوستی می باشد که به صورت رنگی بر روی صورت و یا اقصی نقاط بدن به وجود می آید. به حالت کلی، خال در اصطلاح پزشکی یک نوع تومور پوستی می باشد که از سلول هایی با نام ملانوییت یا سلول رنگ دانه ای به وجود آمده است و به آن نووس می گویند. وجود خال بر روی صورت گاهی باعث زیبایی دو چندان فرد می شود و گاهی نیز موجب می شود تا زیبایی صورت فرد آن گونه که باید دیده نشود. به همین دلیل است که خالبرداری به یکی از تکنیک های زیبایی بدل شده است.

اغلب خال‌ های پوستی بی‌ ضرر و بی‌ خطر هستند، اما در مواردی خاص پیش سرطانی می‌ شوند، به همین دلیل باید با جراحی آن‌ ها را برطرف کرد. درمان خال تنها با هدف زیبایی صورت نمی‌ گیرد بلکه برای بیمارانی که به ملانوم مبتلا شده اند ضروری است. حال اینکه خال به چه روشی ریموو شود بسته به خال و تشخیص پزشک و البته تصمیم بیمار دارد.

انواع خال

خال ها در سنین مختلف و به دلایل متعدد به وجود می آیند به همین دلیل است که انواع خال ها را به دسته های گوناگون تقسیم کرده اند که به شرح زیر می باشد:

• خال های اکتسابی:

این نوع از خال ها ممکن است به دلیل تماس مستقیم با نور آفتاب، حاملگی، بلوغ و … به وجود بیایند. خال های اکتسابی بعد از ۳۰ سالگی معمولاً نمود کمتری دارند و به وجود نمی آیند اما در دوران نوجوانی پوست هر فرد مستعد برای تشکیل انواع خال های اکتسابی می باشد.

• خال های مادرزادی:

نوعی از خال های وجود دارند که از بدو تولد بر روی بدن و یا صورت فرد نقش بسته اند. این خال ها عمدتا به گونه ای هستند که به صورت موروثی است. اما تحقیقات پزشکی هنوز نتوانسته است دلیل ثابت و خاصی برای بروز این خال ها پیدا کند. فقط مشخص شده است که این خال ها ممکن است از بدو تولد همراه با نوزاد باشند و یا اینکه در دو سال اول روی بدن او تشکیل شوند.

چه خال هایی قبل از برداشتن نیاز به بررسی دقیق دارند؟

• خال هایی که دارای حاشیه نامنظم هستند.
• خال هایی که دارای یک یا چند نمای غیرمعمول بوده مانند عدم تقارن ضایعه و یکنواخت بودن رنگ خال هستند.
• خال هایی که اندازه آنها بیش از هفت میلی متر باشد.
• خال هایی که با بالا رفتن سن به رشد خود ادامه می دهند یا دچار تیرگی و تغییر شکل می شوند.

انواع روش های خالبرداری

با در نظر گرفتن این موضوع که دلیل به وجود آمدن خال ها و نوع آن ها با یکدیگر متفاوت است، روش های برداشتن و ریموو آن ها نیز متفاوت خواهد بود. در کنار این موضوع عوامل دیگر همچون سن فرد، ناحیه ای از بدن که دارای خال است، بزرگ یا کوچک بودن آن، عمق خال، رنگ و … نیز در روش خالبرداری تاثیرگذار است. به طور کلی خال هایی که در گذر زمان، شکل، اندازه، تقارن و رنگ آن ها دچار تغییراتی می شود باید تحت انجام آزمایشات مختلف قرار بگیرند و در صورت نیاز عمل خال برداری بر روی آن ها از طریق یکی از روش های زیر انجام بگیرد.

• خالبرداری با روش لیزر: خالبرداری با روش لیزر چگونه انجام می شود؟

لیزر یکی از روش های مناسب و متداول برای برداشتن خال است که این روزها از آن استقبال زیادی در بین افراد دارای خال پوستی می شود. در روش برداشتن خال با لیزر (بر خلاف روش کوتر) عمق آسیب بافتی به طور دقیق تعیین می شود. این روش برای خال های مسطح پوستی و یا خال های جانکشنال (ریشه دار) مورد استفاده قرار می گیرد.

در روش خالبرداری با لیزر، پزشکان با دو نوع لیزر خال ها را بر می دارند:

1) لیزر CO2

لیزرCO2 خال را از ریشه بر می دارد و روشی همانند  روش جراحی دارد. این روش حتی جای بخیه از خود باقی نمی گذارد. خال های عمیق و بر جسته که گاهی مو هم روی آن ها وجود دارد، بعضی اوقات به وسیله پزشک به دلیل ملاحظاتی از عمق بر داشته نمی شوند، چون امکان عود وجود دارد. اما اگر از عمق بر داشته شوند و روند ترمیم زخم در فرد هم خوب باشد، مشکلی پیش به وجود نخواهد آمد.

2) لیزر روی

نوعی لیزر هم برای برداشتن خال های صاف و مسطح که مانند لک هستند، وجود دارد. این خال ها را می توان با لیزر ظریف تر هم برداشت، اما اغلب با لیزر های مخصوص ضایعات رنگدانه های آن را بر می داریم، مانند لیزر روی یا ان دی یاگ! این کار چند بار باید صورت بگیرد تا کم کم سلول های رنگدانه ای تخریب شوند و کاملا از بین بروند.

به همین دلیل، اگر چند بار لیزر استفاده شود و از تماس با نور آفتاب پرهیز شود، احتمال عود خال خیلی کم خواهد بود. به طور معمول فاصله انجام لیزر برای از بین بردن خال ها، حدود هشت تا چهارهفته یکبار است تا بدن فرصت کافی پیدا کند که ماده رنگی تخریب شده را دفع کند و دوباره مرحله بعد صورت گیرد.

مراقبت های بعد از خالبرداری با لیزر

• تا ۴۸ ساعت پس از انجام خالبرداری به روش لیزر از دارو و یا موادی که پوست را به اشعه حساس می کند مانند (هیدروکینون و لایه بردار و رتینویید موضعی) خودداری کنید.
• از کرم های بعد از لیزر با توجه به نظر پزشک خود استفاده نمایید.
• تا ۲۴ ساعت پس از لیزر، قسمت مورد نظر را با آب نشویید و به طور کلی از برخورد آب به آن جلوگیری کنید.
• معمولاً در طی جلسه اول و دوم بعد از لیزر خالکوبی، خال ها و لکه­ های جلدی ناحیه لیزر شده ممکن است به دلیل سطحی شدن رنگدانه­ های عمقی پررنگ ­تر ­شود که جای نگرانی نیست و به تدریج کم رنگ ­تر می ­شود.
• توجه داشته باشید که زخم سطحی در ناحیه لیزر معمولاً پس از ۴ تا ۵ روز از بین می­ رود. جای نگرانی در این زمینه وجود ندارد. اما این زخم نباید به هیچ عنوان کنده شود چون باعث ایجاد لکه دائمی در ناحیه خال می ­شود. اطراف خال مختصری قرمز و ملتهب می­شود که در عرض چند ساعت بر طرف می­ گردد.
• استفاده از یک کرم ضد آفتاب مناسب با پوست تحت نظر پزشک متخصص ضروری است.

• رادیو فرکانسی یا RF بهترین روش خالبرداری

از بهترین و جدیدترین راه های خالبرداری این روزها می باشد که به دلیل مزایای ویژه ای که نسبت به دیگر روش ها دارد، دارای طرفداران زیادی است. در ادامه مقاله بیشتر درباره آن خواهیم گفت …

روش رادیوفرکانسی یا RF بهترین روش خالبرداری است که امروز پزشکان از آن بهره می برند. در این روش از تکنولوژی تولید و انتقال امواج مایکروویو بر روی سطح پوست استفاده می شود و همین دلیل باعث می شود تا بهبودی و ترمیم جای خال برداشته شده به سرعت نسبت به روش های دیگر انجام بگیرد. آر اف در کنار بی شمار کاربردهایی که در زمینه های زیبایی و جوانسازی، رفع موهای زائد و … دارد، بهترین روش برای خالبرداری نیز محسوب می شود.

هزینه مناسب و عوارض بسیار کم از جمله دلایلی است که این روش بین افراد شهرت پیدا کرده است و از آن به عنوان بهترین روش خالبرداری یاد می کنند. این روش خالبرداری دارای مزایای فراوانی نسبت به باقی روش هاست که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد:

مزایا خالبرداری از روش آر اف:

• قابلیت برداشتن Skin Tag یا میخچه های پوستی
• در این روش اسکار و یا جای بخیه به وجود نخواهد آمد
• برداشتن خال های اطراف چشم و پلک (حتی لابه لای مژه ها) به صورت کاملاً منحصر به فرد
• این روش بدون جراحی و خونریزی انجام خواهد شد
• دستگاه‌ های آر اف برای درمان انواع رنگ‌ های پوستی مفید هستند.
• بهرمندی از بی حسی موضعی (اگر بیمار مشکلات پیش زمینه نداشته باشد)
• اساس آر اف بر ایجاد حرارت نیست به همین دلیل، بهبودی و ترمیم ضایعه ایجاد شده از سایر روش ها سریع تر است.

روش خالبرداری با RF برای چه کسانی مناسب نیست؟

• افرادی که از باطری قلب (پیس میکر) و یا دفیبریلاتور قلب استفاده می نمایند
• اشخاصی که در قسمت مورد نظر پوست، دارای التهابات شدید هستند.
• مبتلایان به اختلال انعقادی و تاخیر در بند آمدن خون
• مبتلایان به دیابت که قند خونشان کنترل نیست یا دچار عوارض ناشی از دیابت هستند
• افرادی که سابقه و استعداد ایجاد کلوئید یا گوشت اضافه دارند
• خانم های باردار و خانم هایی که در دوره شیردهی هستند
• اشخاصی که مبتلا به فشار خون بالای درمان نشده می باشند
• کسانی که به فلز طلای به کار رفته در سوزن های دستگاه RF حساسیت دارند.

عوارض و معایب استفاده از روش RF

درمان با استفاده از آر اف از بی‌ خطرترین و ایمن‌ ترین روش‌ های زیبایی است که عوارض جانبی خاصی به همراه ندارد. ایجاد قرمزی، کبودی، ورم و حساسیت از عوارض احتمالی این روش است که موقتی بوده و هیچ نگرانی درباره آن وجود ندارد و از چند ساعت تا چند روز به طور کامل رفع خواهند شد.

برای رسیدن به نتیجه عالی می‌ توانید با مشورت پزشک، درمان با دستگاه‌های رادیو فرکانسی را با سایر روش‌ها مانند لیزر CO2 ترکیب کنید. استفاده همزمان از چند روش، نتیجه ماندگارتر و موثرتری را برای مراجعه کننده به ارمغان خواهد آورد.

• روش جراحی برای خال برداری:

پرکاربردترین روش برای برداشتن خال روش جراحی است. خال ها با بی حس کردن پوست و حذف بخش رشد کرده با قیچی یا با چاقوی جراحی خال برداشته می شوند. سه روش برای برداشتن خال صورت و بدن با جراحی وجود دارد: خارج سازی کامل تراشه ای، بیوپسی پانچ و جراحی برشی.

روش خارج سازی کامل تراشه ای:

در این روش پزشک از بیهوشی موضعی استفاده می کند و با چاقوی جراحی تیز و کوچک جراحی سطح خال را برش زده و آن را با پوست مجاور همسطح می سازد.

روش بیوپسی پانچ:

در این روش با یک دستگاه مخصوص خال ها را برمی دارند و قطعه مکعبی شکلی از پوست را پانچ می کنند. این روش برای برداشتن خال های پوستی کوچک تر مورد استفاده قرار می گیرد.

جراحی برشی:

با روش جراحی همراه با برش، خال را کامل برش می زنند و در ادامه زخم را بخیه می زنند. این روش برای خال های پوستی که صاف یا بدخیم هستند، مناسب است.

• کرایو:

یکی دیگر از روش های خال برداری روش کرایو می باشد. در این روش گاز اکسید نیتروژن از طریق دستگاه های مخصوص به سطح پوست زده می شود تا خون رسانی به سلول های تشکیل دهنده ی خال را از طریق سرمای ایجاد شده مختل نموده و از این طریق عمل خال برداری بر روی صورت و یا پوست دیگر اعضای بدن انجام بگیرد.

• کوتر:

یکی از روش های بسیار قدیمی و منسوخ شده برای خال برداری، روش حرارتی یا کوتریزاسیون می باشد. به دلیل عدم تعیین دقیق عمق آسیب بافتی و احتمال زیاد در ایجاد اسکار، به خصوص برای برداشتن خال های صورت امروزه استفاده از این روش به هیچ وجه توصیه نمی شود.

خالبرداری نیاز به دوره نقاهت دارد؟

وجود دوره نقاهت بعد از خالبرداری بستگی به نوع خال، سن فرد و روش درمان بستگی دارد. جای زخم فرد جوان قاعدتا سریع تر بهبود می یابد. همچنین شخصی که دارای یک خال سطحی بوده نیز به سرعت می تواند به زندگی عادی برگردد، حتی بدون دوره نقاهت! اما به صورت کلی باید انتظار داشت که یک زخم خالبرداری طی دو تا سه هفته التیام یابد.

توجه داشته باشید که روش‌ هایی برای کمرنگ کردن زخم بعد از التیام آن وجود دارد‌. مراقبت های اولیه برای جلوگیری از عفونت زخم خالبرداری را نیز نباید فراموش کرد.

مراقبت های کلی بعد از خالبرداری

روش‌ ها و درمان‌ هایی برای کمرنگ‌ تر کردن زخم و یا کمتر کردن اندازه‌ آن وجود دارد که به صورت کلی شامل مراقبت های بعد از خالبرداری می باشد. قبل از امتحان کردن هریک از موارد زیر، با دکتر خود مشورت کنید:.

1. در برابر نور خورشید زیاد قرار نگیرید: نور خورشید حتی می‌ تواند به پوست سالم آسیب برساند، پس تصور کنید که چه مقدار می‌ تواند بر زخم در حال التیام تأثیر بگذارد و موجب تشدید آن شود! قرار گرفتن یک زخم در برابر اشعه‌ نور خورشید بیشتر از حد نرمال، می‌ تواند باعث تیره شدن زخم و تغییر رنگ آن شود. به همین دلیل هنگام خروج از خانه استفاده از کرم ضد آفتاب (خصوصا در محل زخم) را به هیچ عنوان فراموش نکنید. این روند را تا 6 ماه بعد از خالبرداری ادامه دهید.
2. کم ترین تماس را با زخم داشته باشید: اگر زخم روی دستتان است، به‌ عنوان مثال، حرکات و کشیدگی‌ های پوست دست ممکن است باعث زخمی بزرگ‌ تر و دوره‌ درمانی طولانی‌ تر شود. اگر زخم جراحی در ناحیه‌ای از بدن شما است که کشیدگی پوست رخ نمی‌دهد (مانند ساق پا) شما در این مورد با مشکل زیادی مواجه نخواهید شد. تا حد امکان مراقب حرکت‌ های خود در ناحیه‌ی زخم باشید. سعی کنید از تماس دست و اشیا با محل زخم حتی الامکان خودداری کنید تا روند بهبودی سرعت یابد.